Serie 'Beatrijs',
naar haar geschrift 'seven manire van minne'
Beatrijs, mystica geboren in 1200. Als abdis van een vrouwenklooster kwam zij vele vragen en angsten tegen die een mens in zijn of haar leven met God tegenkomt, en als mystica was de weg die je gaat met God, met Minne, voor haar heel belangrijk, het centrum van haar leven. Zij wilde haar nonnen hierin helpen en zo beschrijft zij de weg die de ziel met Minne door het leven gaat in 'Seven maniren van minnen'.
9 plaatjes van 15 bij 15 cm. bij 0.1 mm.
Buitenmaten lijst: 54 bij 54 cm.
Dun koper in reliëf, geëmailleerd met transparante emailles.
Dit intensieve werk doe ik deel voor deel. De vijfde maniere van minne is net klaar.
In de eerste manire van Minne geniet de ziel van de liefde van God die zij zoekt en ervaart.
Inb de tweede manire van minne is de ziel klaar om de Minne te ontvangen en te geven, te delen en waard te zijn te ontvangen wat zij voelt.
'Zij doet al wat zij kan: zij dankt en looft de Minne, zij werkt en spant zich in om de Minne, geeft zich geheel aan de Minne en al haar werk wordt in de Minne voldaan. Dit alles geeft haar geen rust en het is zeer pijnlijk voor haar dat zij moet begeren wat zij niet kan verwerven.' Minne beweegt naar de ziel, de ziel probeert met haar werken Minne waardig te zijn maar voelt niet in staat Minne te bereiken.
Zozeer wordt zij door de minne verwonnen, dat zij zichzelf ternauwernood kan dragen en vaak de macht over haar ledematen en al haar zinnen verliest. En zoals een vat dat vol is dadelijk overstroomt en uitbreekt, wanneer men het beweegt, zo wordt zij plotseling zeer geraakt en geheel overwonnen door de grote volheid van haar hart, zodat het soms buiten haar macht om uitbreekt en overstroomt.
De liefde van God trekt de ziel steeds meer naar zich toe. De ziel wil mee, wil verder, wil dichter bij...
Beatrijs, mystica geboren in 1200: ze verlangt naar Minne, wordt er door getrokken en bewogen, maar voelt zich in een landschap waar de dimensies langs elkaar knarsen. Minne trekt, maar de wereld is om haar heen, en Minne kan wel bij haar komen maar zij niet volledig bij Minne. Zij beschrijft deze weg naar en met Minne door het landschap van het leven in ‘seven maniren van minnen’.